ابكى يا عين حسره وندم

ابكى يا عينى حسره وندم
ونزلى يا عينى دموع الالم
على احباب جرحو قلبى
وكان لهم فى يوم سكن
مديت جسر الموده ما بينهم وبينى
واديتهم كل محبه وسقيتهم حنانى
وافتكرت ان احنا خلاص
اندمجنا سوى باحساس وف عز فرحى معاهم بحت بسر هواهم
لقيتهم بصولى وبقسوه لا مونى
قالولى داوهم عشت فيه لوحدك

لكان بينا مشاعر ولا حتى قلبى حبك
حسيت بالمرار بيعصر كيانى
قلتله بلاش وهو بيجرح كبريائى
حلفتك بالله ما تقول هالى تانى
خلاص فهمت روح وسبنى فى حالى
الملم جراحى وادارى الالم
وابكى مع نفسى حسره وندم
قال ايه راجع وطالبنى عشان يعاتبنى فى الى فات
نس جرح قلبى والعذاب وى الاهات

نسى عذابى وسهر الليالى ولوم عزالى والى جرى لى
لا والف لا لا والله لا
انس يا غالى اقابلك تانى ولا اسمع لك اى كلام
دا نت جراحك جوى فى قلبى عايشه بيها فى كل مكان
بس مسيرها تطيب وى الزمن
وعمرى ما فتكر القلب الى غدر
والله بكره هاتندم عليه وعلى ايامى
ح تندم على قلبى وحبى واخلاصى
بس انا عن نفسى طويت صفحه فى عمر الزمن
بلملم جراحى فيها وادارى القلم
ابكى يا نفسى حسره وندم