رساله خامسه

اكتب لمن اعطيته عمرى وملكته حبى واخذ بلب عقلى وقلبى واسكنت اسمه لسانى واحتويته بداخلى وجعلته نبضى ودقاتى وسيطر على
جوارحى وخبئته عن العيون واصبح سرا مكنون فعمرى به يسعد وبه اكون ما اجمل اوقاتى التى فيها اراه ويصف لى هواه واتغنى بحبه وجعلت روحى فداه واصبح نور عينى وشمس نهارى وفمر ليلى اشبعه من غرامى واحتويه بحنانى واعزف له اجمل كلماتى واْلله اْلله عليه عندما كلماته تثير شجونى وتزيل همومى وتنير طريق
ى وتحرك اشواقا ىتحرقنى فاتمنى ان امسك عقارب الزمن كى لا افارقه ويفارقنى واخاف يوما ان يبعدنى وينسانى ويهجرنى وبذلك يقتلنى فان بعدنى زمانى وماتت ايامى فانثر على قبرىالحنان وازرع ورودا فى المكان لتتنسم روحى شذاك وتتذكر ما كان فاياك حبيبى اياك ان تنسى يوما هواك اجعلنى فى ذكراك او قمرا فى سماك او نورا لمحياك يا من تهوانى واهواك