وحيده دنيتى

راحو الحبايب وضاعو مننا
راحو الحبايب وغابو عننا
مين هايحس بينا مين يشيل همنا
ولا يسال علينا ولا يفتح با بنا
مبقينا لوحدنا وراحو الحبايب وضاعو مننا
مين يواسيك ياقلبى وانت فى محنتك
...
مين يقف جمبك وانت فى شدتك
لا ام تحن عليك ولااب يرق لحالك
ولا اخ يداوي جرحك ولا حد يفرحك
مين ها يشيل همك مين ها يمسح دمعك

مبقينا خلاص لوحدنا
اصرخ يا قلبى باعلى صوتك
وابكى كمان من كتر خوفك
لا حد هايسمعك ولا حد يرق لك
ما راحو الحبايب وضاعو مننا
انا الشجره ال الريح بيلعب بيها لا اوراق ولا فروع ولا جزوربيحميها
ودنيا كبيره وفاضيه عليه
معدش فيهاحد ليه
وبقيت خلاص وحدانى والدنيا بيعانى
ومهما اقاسى من مأسى
ملاقيش حد جمبى فى دنيتى وزمانى
اه يا دنيا عذابك بيكوى ضلوعى
اه يا دنيا الامك بتنزل دموعى
مبقينا لوحدنا وراحو الحبايب وضاعو مننا

» عندما اتر ك دنيتى